6. Een vol programma

Ayobowan!

De afgelopen tijd zaten de dagen zo vol gepland dat ik nauwelijks tijd heb gehad te schrijven. Maar nu komt het er dan eindelijk van! Even denken, waar zal ik beginnen.

We hebben al een heleboel leuke dagen gehad in Lotus Home.Vorige keer heb ik verteld over de spelletjes die we voor ze maken en gemaakt hebben.Tot nu toe gaat dit erg goed en valt het allemaal in de smaak.

Daarnaast zijn we ons de afgelopen tijd meer gaan focussen op het weekprogramma dat ophangt in Lotus Home. Het is een bord met daaraan kaartjes en op die kaartjes staat wat ze die dag gaan doen. Ze hebben altijd één activiteit, dus één kaartje, ’s ochtends en één smiddags.

Omdat wij allemaal nieuwe activiteiten bedacht hebben en aan het bedenken zijn, hebben we ons niet aan het programma kunnen houden dat er al hing. We vinden het wel belangrijk dat de meiden wat meer regelmaat krijgen, ook als wij weer weg zijn. Daarom hebben we van iedere nieuwe activiteit een kaartje gemaakt, zodat ze ook die kaartjes aan het bord kunnen hangen en kunnen wisselen met de oude kaartjes. Iedere dag staan we even stil bij het bord en dus het programma. Ze lijken het te snappen, want vanochtend wezen ze er zelf al naar!

Afgelopen dinsdag hadden de meiden een verwenmiddag. Dylana en Mylene zijn een dag met ons meegegaan zodat we met 4 man sterk hun nagels konden lakken! Ze hadden het natuurlijk al op het programmabord zien staan en waren laaiend enthousiast en toch ook wel onder de indruk toen we de potjes tevoorschijn toverden. Nog geen halfuur later zaten ze vol trots met gestrekte armen in de lucht, bang om hun nagels te beschadigen. Het was een geslaagde middag!

De rest van de dagen hebben we naast knutselen en spelletjes o.a. vlinders met ze gevouwen en ze in hun slaapkamer opgehangen, een filmpje met ze gekeken én de kozijnen geverfd van de nieuwe activiteitenkamer.

Vorige week donderdag kwam er een hele lieve familie eten brengen naar Lotus Home. De 2 meisjes die erbij waren, waren erg geïnteresseerd in het armbandjes maken en zo raakten we ‘aan de praat’ (voor zover dat kan in het Singalees). We zaten net te lunchen toen ze ons vroegen of we met ze meewilden. Ze wilden graag hun huis laten zien.

We moesten er even over na denken, want we zouden eigenlijk gewoon in Lotus Home helpen die dag. Omdat de assistent Champa, helemaal enthousiast was, stemden we in en niet veel later zaten we met 7 man in de vijfpersoonsauto. Op naar het eerste huis!

In totaal zijn we bij 3 verschillende huizen binnen geweest en hebben we de hele familie gezien. Overal kregen we natuurlijk eten en thee met suiker (of was het suiker met thee..?). Het was in ieder geval heel gezellig en goed bedoeld, alleen lastig dat ze niet echt Engels spraken.

Op een gegeven moment dachten we dat we naar huis gebracht zouden worden, toen we stopten op een parkeerplaats. Ze gebaarden ons om te voet te volgen en dat deden we dus. Eerst over een gewoon pad, maar dat pad werd steeds smaller en smaller en steeds dichter begroeid. Daar liepen we dan op ons teenslippers, terwijl we nog geen 20 minuten geleden vanuit de auto een mega varaan van 1,5 meter hadden gezien! We moesten ons een weg banen tussen de struiken en zelfs stukken door een riviertje lopen. Ik begon net te denken: ‘tot hier en niet verder’, toen ik zag waar we heengingen: Een waterval!

Het was echt een hele mooie plek midden in het oerwoud/regenwoud en de aapjes slingerden overal. Die tocht was dus niet voor niets geweest. Na een halfuur zijn we teruggegaan en begon het te gieten, zoals het hier in Sri Lanka kan gieten. Helemaal doorweekt kwamen we terug bij de auto, blij dat we niet opgevreten waren door een varaan of verzopen in de rivier. Behalve een bloedzuiger waren we er ongeschonden vanaf gekomen. Wat een gave ervaring!

Afgelopen weekend stond er ook weer wat leuks op het programma. Zaterdagochtend werden we om 8 uur opgehaald door een vriend van Kumare. Kumare is de man die ons de verloskundigenpraktijk had laten zien en waar we later die dag geluncht hebben. Hij had ons zijn nummer gegeven en gezegd dat we hem een berichtje mochten sturen als we een boottrip op de Maduganga wilden maken.

Om 9 uur stapten we met Kumare en twee vrienden van hem in een Expeditie Robinson boot, klaar voor de boottrip. De Maduganga is een hele brede rivier met allemaal eilandjes. Het lijkt eigenlijk een beetje op het Veerse meer. We zijn op verschillende eilanden gestopt en hebben o.a. een tempel gezien en kaneelbladeren gegeten. Ook zijn we nog net niet gestruikeld over een lange groene slang en zijn we door een mangrovebos gevaren, heel vet! Na de boottrip hebben we een tempel bezocht met daarin de grootste liggende Boeddha van Azië.

Rond 14 uur kwamen we aan bij Kumare thuis en stond daar een hele tafel met curry and rice op ons te wachten. We hebben met de kinderen gespeeld en na het eten een rondleiding gekregen in een soort kaneelfabriek. Ze lieten ons zien hoe kaneel van de bomen afgehaald wordt en vervolgens gesorteerd wordt, zodat het klaar is voor de export. Moe maar voldoen kwamen we ’s avonds in ons huis aan. Het was maar goed dat we die zondag een chille stranddag in Hikkaduwa gepland hadden.

En een chille dag werd het! We hebben van half 12 tot 17 uur op het strand gelegen, gezwommen en de schildpadden gezien die iedere dag om 16 uur eten komen halen op het strand. Na het eten zijn we iets eerder naar huis gegaan dan de week ervoor, zodat we wél de laatste bus haalden en geen tuktuk hoefden te betalen. Een heerlijke dag dus en we hebben er de hele week van kunnen nagenieten: ik ben nog nooit zo erg verbrand als afgelopen zondag…

Morgen is alweer de laatste werkdag van de week. Dit weekend willen we naar Unawatuna, een bekende badplaats, en nog een keer naar Galle. Omdat Unawatuna achter Galle ligt en 2 uur rijden is met de bus, zijn we van plan een hotelletje te boeken. Kunnen we zaterdagavond is kijken of we iets van het uitgaansleven in Unawatuna mee kunnen krijgen!

Tot snel,

xxxx