8. Vorderingen in Lotus Home

Ayubowan!

Een paar dagen geleden waren we de weken aan het tellen en kwamen we tot de conclusie dat we er nog maar een kleine 4 te gaan hebben. Over minder dan een maand zit ik gewoon alweer terug in Nederland! Bizar hoe snel het gaat. Ik heb gelukkig nog totaal geen heimwee gehad naar huis, maar ik denk dat ik wat het weer betreft de afgelopen week beter in Nederland had kunnen zitten dan hier. Het heeft hier dagenlang gegoten, op sommige plekken zijn er zelfs modderstromen ontstaan.

Afgelopen week hebben we een heleboel voor Lotus Home kunnen betekenen. Vorige week dinsdag en woensdag zijn Dylana en Mylène met ons meegegaan en hebben we o.a. ons ‘schuur- en verfprojectje’ af kunnen maken. Ze zijn druk bezig met de bouw van de nieuwe activiteitenkamer en een ziekenkamertje. Eerder al hadden we een deel van de kozijnen geschuurd en ingesmeerd met een soort grondverf (?). Afgelopen dinsdag hebben we dit afgemaakt en de pilaren van het gebouw wit geschilderd. De bouwvakkers zijn maar met 2 à 3 man, maar het gaat sneller dan verwacht! De kozijnen en deurposten zitten erin en het dak zit erop. Het is misschien allemaal niet zo netjes afgewerkt als wij hier in Nederland zouden doen, maar zolang het hun niet stoort is het prima.

Diezelfde dinsdag zijn we ook begonnen met het ordenen van alle kaartjes en armbandjes die de meiden in Lotus Home maken. Champa heeft een kast waarin ze alle kaartjes bewaard en er hangt een stok aan de muur waaraan ze alle armbandjes hangt. Bijna iedere dag komen er mensen langs met eten. Op sommige dagen komen er 3 keer mensen hun gekookte maaltijden brengen, tijdens het ontbijt, de lunch en het diner. Op andere dagen komt er niemand en moeten Champa en Manel zelf het eten voor de 17 meiden verzorgen. Champa laat aan deze mensen de kaartjes en armbandjes zien in de hoop iets aan ze te kunnen verkopen. Van het geld haalt ze eten, zodat ze voor de meiden kan koken op het moment dat er geen mensen komen die eten brengen.

De armbandjes hingen er wat ongelukkig bij, zowel de mooie als de lelijke hingen aan de stok en het was niet echt duidelijk dat je ze kon kopen. We hebben alles gesorteerd, dus de mooie van de lelijke gescheiden. De mooie armbandjes hebben we voorzien van een label, netjes uitgehangen en we hebben een bordje gemaakt met daarop de prijzen. Op deze manier hebben we een leuk ‘sales hoekje’ gecreëerd.

De mensen die Lotus Home bezoeken, komen daar omdat ze eten brengen. Vaak kopen ze niet ook nog armbandjes of kaartjes, het eten is hun gift. We zijn daarom opzoek gegaan naar een plek buiten Lotus Home om te spullen die de meiden maken te verkopen.

In de tweede week in Sri Lanka hadden we kennis gemaakt met een Japanse donateur. Volgens mij heb ik haar ook genoemd in mijn reisverslag. Ze heeft een winkel in Galle, genaamd Tokiyo Ice, waar we haar een keer hebben opgezocht. We hebben haar een bericht gestuurd met de vraag of ze iets voor ons kon doen m.b.t. de verkoop en dat wilde ze!

Vandaag zijn we bij haar langsgegaan. Ze woont steeds een paar weken van het jaar in Sri Lanka en daarna een paar weken in Japan. In eerste instantie leek het ons een goed idee dat ze wat kaarten en armbandjes mee zou nemen om ze te proberen te verkopen in haar winkel in Galle. Echter gaat ze rond 20 oktober terug naar Japan. Tokiyo Ice is dus niet echt een optie op dit moment, maar ze wil ze wel graag meenemen om te kijken of ze ze in Japan kan verkopen! We hebben haar een grote foto meegegeven van de meiden uit Lotus Home die ze bij de kaarten en armbandjes kan leggen en een prijzenkaart zoals we die ook voor Lotus Home hebben gemaakt.  

Het is de bedoeling dat ze bijhoud wat ze verkoopt en ze het geld terug geeft aan Champa op het moment dat ze weer in Sri Lanka is. Ik hoop dat het werk, want dat extra beetje geld kan Lotus Home goed gebruiken. Het zou fijn zijn als de verkoop door de Japanse donateur niet eenmalig is, maar het ook op de lange termijn stand kan houden. Eerst maar even afwachten of ze de knutsels überhaupt kwijtraakt.

Even terug naar vorige week dinsdag. Die middag hebben we kennis gemaakt met Elly en Joke die nu al voor de 5e keer dit jaar naar Sri Lanka afgereisd zijn om knutselspullen te brengen. Alle knutselspullen die de meisjes hebben, zijn afkomstig van hen. Het tweetal is erg creatief en kwam ook nu met leuke ideeën. Dat is fijn, want wij vinden het soms lastig om iedere keer iets anders te verzinnen om te maken. Ze moesten nog wat inkopen doen, dus zouden uiteindelijk vrijdag pas starten in Lotus Home.

In die tussentijd hebben we mooi alle kasten met knutselspullen op kunnen ruimen en plaatjes op de kasten kunnen plakken waarop staat wat er in de kasten zit. Op deze manier leren de meiden dat ze de spullen niet zomaar in één van de kasten kunnen gooien.

Verder hebben we die week nog een nieuw spelletje gedaan en het programmabord aangevuld met kaartjes van de nieuwe activiteiten. Ik zeg het, het was een goeie week!

Oh, en nu vergeet ik bijna het tripje dat we met de meiden willen maken. We hebben genoeg geld ingezameld dus dat is goed nieuws, dank jullie wel allemaal! Het ontbijt, de lunch en het vervoer is na wat heen en weer gemail en gebel geregeld. Bij de tempel kunnen we gewoon binnenlopen, alleen de groepsprijs van de Turtle Hatchery moeten we nog afwachten. Het tripje begint dus steeds meer vorm te krijgen :D.

Vorige week dinsdag zou Shantha ons meenemen naar de kokosnoten man (een man die van alles maakt van kokosnoten). Om 16 uur zou hij ons ophalen en met ons richting Galle rijden. Uiteindelijk kwam hij om 18 uur aan op de brommer en was al snel duidelijk dat hij ons niet alle 4 op de brommer mee zou nemen. Helaas, de kokosnootman was niet open. Die hebben we dus nog tegoed.

Net zoals de rondleiding die we afgelopen vrijdag zouden krijgen in een Midwifery Office. Dinsdag hoorden we al dat de rondleiding verplaatst was naar zaterdag. Vrijdagavond hoorden we dat het hele dagje niet doorging, omdat de dokter spontaan vrij had. Tja, op z’n Sri Lankaans zullen we maar zeggen.

De verjaardag van Shantha’s dochter afgelopen woensdag ging wél door en was erg leuk! We kwamen binnen en de hele familie was er. Het leek echt één grote kinderspeeltuin, zoveel kleine nichtjes en neefjes. Shantha’s dochter werd 9. We hebben met z’n allen voor haar gezonden terwijl ze zelf haar verjaardagstaart mocht snijden. Ik was net aan het denken dat het er in ons land niet heel erg anders aan toe gaat, toen het meisje het eerste stukje taart in haar handen pakten en er de hele kamer mee rond ging. Ze hield het voor iedereens mond en iedereen moest er een stukje vanaf happen! Ik vond het zo grappig, denk dat ik dat thuis ook eens ga proberen!

We hadden een drukke week, dus dit weekend hebben we rustig aan gedaan. Dat moest ook wel, want het water kwam met bakken uit de lucht. Zaterdag hebben we uitgeslapen en zijn we naar Hikkaduwa geweest, waar we onszelf hebben getrakteerd op een full body massage van 60 minuten. Helemaal zen en ietwat glibberig van de olie hebben we daarna gekaard en geluncht in ons stamrestaurant. We zijn op tijd teruggegaan, omdat ’s avonds onze huisbaas, haar man en dochter bleven eten. We hadden ze uitgenodigd en hebben macaroni met balletjes en een salade voor ze gemaakt. Weer eens wat anders dan de rijst en curry die ze gewend zijn, ze konden het wel waarderen!

Zondagochtend waren ze er rond half 10 weer, deze keer met een aantal sari’s. Een sari is eigenlijk gewoon een hele lange doek die de vrouwen hier op een bepaalde manier omdoen, zodat ze hem als jurk kunnen dragen. Het ziet er echt heel indrukwekkend uit en wij wilden ze graag een keer dragen. Volgens mij hebben de huisbaas en haar dochter zich doodgelachten toen wij onze veel te lompe, witte lijven in de onderrok en topjes aan het proppen waren haha. Het waren duidelijk Sri Lankaanse maatjes! Maar 3 uur later was ze er dan toch in geslaagd ons aan te kleden en wat leuke foto’s te maken. Heel gaaf om eens een sari aangehad te hebben!

Die middag trokken de wolken weg en zijn we weer naar Hikkaduwa gegaan. Deze keer konden we wel zwemmen en hebben we weer wat schildpadden kunnen spotten.

Toen zat het weekend er al weer op. Vandaag zijn Benne en ik met Dylana en Mylène mee geweest naar de school waar zij 3 dagen per week Engelse les geven en hebben we een korte rondleiding gehad in Senehase home, een soort bejaardenhuis. Morgen gaan we lekker weer aan de slag met de meiden in Lotus Home. Elly en Joke zijn er waarschijnlijk ook, kijken wat voor knutselideeën zij nog op de planning hebben.

Als ze er niet zijn, gaan we met het knutselen van de muziekinstrumenten aan de slag. Na 6 weken hebben we eindelijk genoeg wc-rollen bij elkaar gespaard!

Tot de volgende keer, xxxx