Onze backpack trip!

6 september 2017 - Baddegama, Sri Lanka

Op zondagochtend 4:00uur (voor jullie half 1 's nachts) ging onze wekker, zodat we om 5 uur konden vertrekken naar National park Yala. Om 6 uur ging het park open en onze gids had ons aangeraden zo vroeg mogelijk te gaan, omdat dan de meeste wilde dieren te spotten zijn. Om 5 uur stapten we dus in onze jeep. Heerlijk om door het donker naar het park te scheuren. De jeep was open en het was nog lekker koel buiten.

In het park hebben we een heleboel beesten gezien: veel buffels, verschillende vogels, bambi's, mongoe's, apen die van boom naar boom sprongen en zelfs krokodillen! Ook de omgeving was super mooi. De ene helft van het park was heel groen, de andere helft zag eruit als het hyena landschap uit De Lionking. Maar de dieren waar we eigenlijk voor kwamen, de olifanten, lieten zich niet zien vanwege de regen. Jammer, maar dat maakte de trip niet minder leuk en om 10.00uur reden we terug naar ons hotel. Op de terugweg zaten we nog een beetje te grappen over de borden langs de weg met daarop 'slow, elephants', totdat we de bocht omkwamen. Er stond een olifant op de weg naast een bus en er lag een heleboel fruit op de grond! We zijn er langs gereden met onze jeep en konden hem bijna aanraken! Echt bizar, dat maakte de safari helemaal compleet.

Die middag zijn we naar Ella gereden, een dorp bovenop een van de bergen van het binnenland. Het is een gezellig backpackers dorp en wij zaten dan ook een typisch backpackers hotel. We hebben een tussenstop gemaakt bij de Rawana Falls. Het leek alsof heel Ella zich aan het wassen was in de waterval terwijl de aapjes hun kleren die op de stenen lagen probeerden te stelen. Na Rawana Falls hebben we Small Adam's peak beklommen, de top van een berg waar vandaan het uitzicht schitterend was.

's avonds hebben we voor het eerst Dé maaltijd van Sri Lanka gegeten: curry & rice. Het zat gewikkeld in bananenbladeren en smaakte best lekker, al was het goed dat we drinken hadden om te blussen! Eigenlijk eten de mensen hier met hun rechterhand, waarmee ze dan balletjes draaien van het eten voordat ze het in hun mond stoppen. Iets dat we nu nog even achterwegen hebben gelaten haha.

Na het eten hebben we nog een cocktailtje gedronken in het hotel (we hadden immers toch een beetje vakantie) en geluisterd naar de live muziek. Om 23:30 uur was het bedtijd, want er stond nog genoeg op het programma!

Maandag hebben we om 6:39 de trein van Ella naar Nuwara Eliya. De reis duurde 3 uur en staat bekend als de mooiste treinreis van het land. Dat was het zeker! We kwamen langs theeplantages, bossen en bergen. De deuren van de treinen stonden open, dus je kon heerlijk naar buiten hangen. De 3 uur waren zo om (in tegenstelling tot de wekelijkse reis die ik altijd van zeeland naar Maastricht maak!).

Onze chauffeur kwam ons ophalen in Nuware Eliya en we zijn doorgereden naar Kandy. Kandy is een belangrijke stad voor de Boeddhisten. In De tempel van de tand ligt de tand van Boeddha en 3 keer per dag vindt er in de tempel een soort ceremonie plaats. We zijn hier heen geweest en het was heel erg druk, iedereen kwam aan met witte lotusbloemen en andere offers voor de monniken. Ik denk dat die drukte ook deels te maken had met Poya day.

Die middag zijn we ook naar de Botanische tuinen geweest die net buiten Kandy liggen. De tuinen waren immens en de apen slingerden je om de oren. Wij keken onze ogen uit naar de tuinen, maar de mensen daar keken hun ogen uit naar ons. Niet alleen locals vroegen of ze met ons op de foto mochten, ook chinezen bleven ons camera's in onze handen duwen. Echt heel raar...

Dinsdag was onze laatste vrije dag en ook toen waren we weer vroeg op pad. De mensen verleggen hier sowieso hun dag. Rond 6 uur 's ochtends is er al volop leven op straat. Om 6 uur 's avonds daarentegen is het al donker en 3 uur later gaat iedereen al naar bed.

Onze laatste vrije dag hebben we een tempel bezocht en zijn we naar een Pinnawala geweest, een opvang voor olifanten. In eerste instantie hadden we dubbele gevoelens hierover. We hadden hier goede en minder goede dingen over gelezen. We wilden er alleen heen als de olifanten goed werden behandeld en het niet één grote toeristische trekpleister was. Onze chauffeur zei dat het niet het geval was, dus besloten we er een bezoekje te brengen.

In de opvang zaten 8 olifanten die waren opgevangen omdat ze het anders niet zouden redden. Tijdens de rondleiding werd verteld dat boeren vaak in conflict komen met de olifanten die op hun land lopen en het vernietigen. De overkoepelende organisatie 'Millenium Elephant Foundation' helpt boeren hun land beter af te schermen, zodat ze geen geweld hoeven te gebruiken tegen de olifanten. Daarnaast zet de organisatie zich in voor o.a. het tegengaan van draagstoelen op olifanten. De rondleiding was dus wel fijn, want gaf ons een beter idee van wat de organisatie deed.

Uiteindelijk snap ik de reacties die we hadden gelezen over Pinnawala wel, het park heeft ook een toeristische kant. Mensen mogen een stukje op de olifanten rijden of ze wassen. Dat laatste, het wassen, hebben we ook gedaan. Omdat het ons toch wel erg speciaal leek om eens te doen, maar ook met het idee dat het geld dat we betaalden naar de organisatie ging.

Dinsdag rond 16 uur waren we weer terug in Baddegama. Toen we de oprit opreden, stond er ineens een koe in de tuin! Het beest stond vastgebonden aan een boom. We vroegen ons al af of het een Sri Lankaanse waakhond was, maar Shanta vertelde ons later dat het gewoon een goedkope graasmaaier was.

Dat waren mijn eerste dagen in Sri Lanka, wat een stroomversnelling. Na deze mini vakantie begon het echte werk in Lotus home! Hoe dat zal zijn, zal ik deze week ervaren. DAt horen jullie nog!

Tot dan!

xxxx

PS. ik zal wat foto's toevoegen!

3 Reacties

  1. Pa en ma:
    6 september 2017
    Hoi dien, wat ontzettend leuk om dit te lezen
  2. Oma v Rijn:
    6 september 2017
    Claudine het is net zo boeiend als het eerste geschrevenen wij lezen het met heel veel plezier.Met het volgende verslag als dat komt zijn jullie allemaal aan het werk en dat werken zal toch een grote in pact hebben denken wij.Claudine is het misschien wat om de verslagen nual te gaan nummeren dan is het makkelijk bij te houden,groetjes van ons oma en opa.
  3. Annelies van Hecke:
    7 september 2017
    Ben met Tonny ook in landt en het olifanten opvang geweest in 1999